 |
Om noten te schrijven had je vroeger muziekpapier en een potlood nodig...
Mooie noten schrijven is trouwens nog helemaal niet zo makkelijk, en net zoals met het gewone schrift kun je in het notenschrift ook grote verschillen aantreffen.
Als je goed naar een nootbolletje van een muzieknoot kijkt zie je dat het geen cirkel is maar een soort scheefgetrokken ellips:
men neme een cirkel geve er een klap op en trekke er linksonder en rechtsboven aan, en kleure dat netjes in.
En dat voor ieder nootje.
Echt goed lukken gaat dat met potlood niet. In de praktijk worden de bolletjes dus al gauw streepjes.
Rusten zijn al niet veel makkelijker:
Als je weet dat het om kwart-rusten gaat (een soort getekende 4) en een achtste rust (de 7) zul je ze wel herkennen.
De vioolsleutel - ook zoiets moois. Op de muziekschool moest je vroeger vellen vol sleutels oefenen voordat er iets uitkwam dat er een beetje op leek.
Om je muziek fatsoenlijk leesbaar te maken moet je ook goed vooruit denken en je bladspiegel plannen. Als je op de laatste regel van je papier nog een maat te kort kwam werd het proppen - of overnieuw beginnen...
Met veel zwoegen had je na verloop tijd je noten op papier staan; je bladmuziek was klaar. En nou maar hopen dat er geen fouten in staan. Meestal bleken er toch wel wat foutjes in te staan of had je een of meerdere maten overgeslagen; van voren af aan maar weer.
Ook leuk, schrijf je als trompettist een partij voor je buurman die saxofoon speelt, blijkt dat het ding in es-staat, en moet je de hele handel eerst transponeren...
Zowel muziekpapier als het potlood zijn vervangen door de computer waarmee het noten schrijven veel makkelijker gaat.
Met het muzieknotatieprogramma MusiCAD behoren al deze ergernissen tot het verleden.
zie ook:
