 |
Met een legatoboog geef je aan dat alle noten 'onder de boog' aan elkaar gespeeld moeten worden (zie ook visuele hulp).
Strijkers interpreteren bogen doorgaans (overbindingen daargelaten) als een streekboog: alle noten worden in dezelfde streekrichting gespeeld. Uit de context moet blijken of een boog een streekboog, legatoboog, fraseringsboog of articulatieboog is. Wat MusiCAD betreft zijn al die bogen overigens één pot nat...
Legatobogen geef je in door een blok te selecteren, en daarna met het lijnenmenu of een sneltoets een boog te kiezen. Zonder blokselectie komt de boog bij de hele maat te staan.
Legatobogen, fraseringsbogen, streekbogen en articulatiebogen lopen van de ene willekeurige plek naar een andere willekeurige plek. Begin en einde in horizontale richting zijn (herkenbaar aan de blauwe aangrijpingspunten) wel gekoppeld aan de horizontale positie van bijbehorende noten. De exacte plek kun je aanpassen als de cursor op een aangrijpingspunt staat.
Bogen die je opgeeft als een (mislukte) overbinding tussen twee noten van verschillende hoogte worden weergegeven als legatoboog; ze staan boven of onder de noten i.p.v. tussen twee noten.
De verticale positie kun je handmatig verschuiven met beide aangrijpingspunten.
De richting/kromming van een boog is - terwijl de cursor op een aangrijpingspunt
staat - aan te passen met <ctrl-+> en <ctrl-->
resp. 
en 
van de knoppenbalk.
Ook is de boogdikte van individuele legatobogen aan te passen met het contextmenu.
Legatobogen, streekbogen, fraseringsbogen en articulatiebogen worden door MusiCAD beschouwd als instrumentspecifieke zaken. Zichtbaarheid en kleur zijn instelbaar met [Vormgeving|Instrumentatie].
zie ook:
